بررسی نقش ظرفیت زیستی شهرستان مشهد در پایداری آن

در چند دهه گذشته مصرف زیاد منابع طبیعی، رشد شتابان شهرنشینی و گسترش فعالیت- های صنعتی باعث تخریب محیط زیست و ناپایداری جوامع شهری شده است. شهرستان مشهد با بروز مشکلات و مسائل عدیده ای از قبیل افزایش جمعیت، آلودگی محیط زیست و کاهش توان اکولوژیکی روبرو بوده، لذا تلاش برای اندازه گیری شاخص های متعدد سنجش پایداری شهری را موجب گردیده است. در این پژوهش از طریق محاسبه ظرفیت زیستی و ردپای اکولوژیکی و مقایسه آنها با یکدیگر، پایداری شهرستان مشهد در سالهای 1385 و1390 ارزیابی گردید. ظرفیت زیستی با اندازه گیری مساحت زمین های زراعی، چرا، ماهیگیری و زمین ساخته شده، محاسبه شد و در محاسبه ردپای اکولوژیکی علاوه بر پارامترهای ذکر شده، پارامتر زمین انرژی نیز اندازه گیری شد. برای محاسبه این مقادیر و تبدیل مساحت زمین های بدست آمده به هکتار جهانی به ازای هر نفر در شهرستان مشهد از فاکتور های عملکرد و معادل استفاده شد. مقایسه ظرفیت زیستی و ردپای اکولوژیکی به دست آمده درسالهای 1385و 1390 بیانگر کسری اکولوژیکی 2/2 و 5/2 هکتار جهانی در شهرستان مشهد است. در مجموع نتایج به دست آمده نشان داده است که ظرفیت زیستی شهرستان مشهد متناسب با ردپای اکولوژیکی آن نمی باشد و در ساختار شهری مشهد ناپایداری مشاهده شده است